Boekverslagen Fardau Jonkman

zondag 29 mei 2016

De passievrucht

De passievrucht

Geschreven door Karel Glastra van Loon

Samenvatting

Nadat Monika(de vrouw van Armin) komt te overlijden aan een hersenvliesontsteking raakt Armin in een depressie en grijpt naar de drank. Voorheen werkte hij als corrector voor een wetenschappelijke uitgeverij, maar zijn werkgever stuurde hem naar huis om de dood van Monika te verwerken. Hij zorgt alleen voor Bo en neemt hem vaak mee naar kroeg. Hij zwerft ’s nachts door de straten van Amsterdam met Bo op zijn rug.

In deze periode ziet Armin weinig mensen, behalve de mensen in de kroeg. En behalve Ellen. Ellen was de beste vriendin van Monika en inmiddels ook een goede vriendin van Armin. Af en toe belt Ellen Armin om te vragen hoe het met hem gaat. Er hangt een spanning tussen de twee na de vrijpartij vlak na de begrafenis van Monika. Dit is niet de enige keer dat Armin en Ellen het bed hebben gedeeld, ook samen met Monika hebben ze een keer een trio gehad, nog voor de geboorte van Bo. Daarnaast is Armin vreemdgegaan met Ellen, tijdens de zwangerschap van Monika.

Armin en Ellen hebben veel steun bij elkaar groeien steeds meer naar elkaar toe. Ze krijgen een relatie en voeden samen Bo op. Maar dan…

Op een eerst heel dood normaal lijkende dag verandert Armin Minderhout zijn leven compleet. Ellen wil graag zwanger worden, maar dat lukt steeds niet. Na een vruchtbaarheidsonderzoek in het ziekenhuis krijgt Armin namelijk te horen dat hij al zijn hele leven lang onvruchtbaar is. Hij lijdt aan het syndroom van Klinefelter, een aangeboren afwijking van de geslachtschromosomen waardoor zijn sperma geen zaadcellen bevat. Na 13 jaar blijkt dat Armin niet de vader kan zijn van zijn ‘zoon’ Bo. Alles waar hij in geloofde, blijkt één grote leugen.

Armin begint een zoektocht naar de biologische vader van Bo. Maar dit wordt ontzettend lastig door het feit dat Bo’s moeder, Monika, al tien jaar dood is. Armin kan het dus niet zomaar achterhalen en weet op dat moment niet hoe hij het zal oplossen. Net als zijn (nieuwe) vriendin, Ellen, die Monika’s beste vriendin was. Armin besluit het voor Bo geheim te houden, en hem laten denken dat Armin zijn vader is.

Armin gaat op onderzoek uit en speurt in het verleden van zijn overleden vriendin. Hij zoekt de ‘dader’, de officiële vader van Bo, omdat hij niet verder kan leven zonder antwoord op zijn vragen.

Armin maakt een lijstje van mogelijke ‘daders’ die wel eens de vader van Bo zouden kunnen zijn. De eerste op dit lijstje is de ex van Monika, Robbert Hubeek. De twee mannen hebben elkaar nooit echt gemogen en dat blijkt ook wel, want het gesprek is niet erg gezellig. Robbert vertelt Armin uitgebreid over de seksuele dingen die hij met Monika heeft uitgespookt, maar Armin gelooft niet dat hij Bo’s vader kan zijn. (Robert weet niet eens van Monika’s dood af)

Als Armin terugkomt van Robbert, denkt hij terug aan de nacht waar Bo uit voortgekomen is. Monika en hij waren met de auto naar het Amsterdamse Bos geweest, en vreeën later in die auto. Ze werden betrapt door twee politieagenten, wat het allemaal een spannende en ongewone sfeer gaf.

De volgende mogelijke ‘dader’ is de huisarts van Monika. Hij staat lichamelijk dicht bij zijn patiënten, en er gaan wel vaker verhalen rond over relaties tussen de dokter en de patiënt. Maar de huisarts beweert dat er nooit iets tussen Monika en hem is gebeurd.

De volgende en laatste op het lijstje van mogelijke verdachten is Nico Neerinckx, een ex-collega van Monika. Hij past op alle punten in het ‘profiel’ dat Armin voor ogen heeft van hem. Zo heeft hij zijn oudste zoon bijvoorbeeld ook Bo genoemd. Armin overlegt met zijn beste vriend Dees wat hij ermee moet doen. Ook vertelt hij Ellen over zijn verdenking, maar verder zegt hij het tegen niemand.

Uiteindelijk weet hij met een rot smoes kennis te maken met de vrouw van Nico en hij hoort haar helemaal uit. Ongeveer alles wat hij te weten komt blijkt te kloppen binnen zijn ‘profiel’. Wat hij ermee aan moet weet hij niet, hij denkt aan een moord op Nico of een verkrachting van Nico’s vrouw, maar zo gek is hij nog net niet.

De relatie tussen Armin en Ellen gaat steeds een beetje slechter. Armin besluit er samen met Bo een weekend tussenuit te gaan, naar Ameland. Dit schiereiland roept veel herinneringen op bij Armin. Hij ging er vroeger vaak met Monika heen, en is net als Bo dol op de natuur daar. Om hier even tot rust te komen leek hen dus een prima idee.

Armin en Bo wandelen op een gegeven moment samen over het strand. Ze ontmoeten een groepje jongeren van Bo’s leeftijd. Er is een meisje met een zwarte pet bij, die Bo wel leuk lijkt te vinden. ’s Avonds gaan ze samen op stap en als Armin dronken thuis komt, vindt hij het meisje bij Bo in bed. In zijn dronken bui schreeuwt hij dat Bo niet zijn zoon is en kotst hij ’s morgens het kussen onder waar het meisje op geslapen heeft.

Zodra ze weer thuis zijn komt de vader van Armin te overlijden. Als Armin en Dees in het huis van zijn vader aan het opruimen zijn, vindt Armin een briefje van Monika aan zijn vader met daarop de tekst “Ik ben zwanger. M.” Armin weet direct wat dit betekent: zijn vader is de ‘dader’ waar hij zo lang naar op zoek was. Híj heeft Monika zwanger gemaakt en is dus de vader van Bo.

Thuisgekomen geeft Ellen hem een brief van Monika aan Bo. Hierin legt Monika haar zoon uit wie zijn vader is. Armin en Bo blijken dus halfbroers te zijn.

Armin wil meteen een stuk gaan lopen, Ellen gaat met hem mee en vertelt alles wat ze weet. Zij heeft het al die tijd al geweten, maar heeft hem tegelijkertijd die pijn willen besparen.

Na een tijd komt Bo met het idee om de as van de vader van Armin uit te strooien over het graf van Monika om de moeilijke tijd af te sluiten en weer verder te gaan met hun leven.

Schrijvers informatie

De schrijver van het boek is Karel Glastra van Loon.

Hij is geboren in s. Hij groeide op in een groot gezin. Als klein jongetje was hij erg geïnteresseerd in de natuur, daarom wilde hij ook graag bioloog worden. Hij heeft gymnasium gedaan en raakte geïnteresseerd door het geschreven woord

Na een jaar in de Verenigde Staten aan de Hastings Senior High School te hebben gestudeerd ging hij weer terug naar Nederland. Hier kwam hij te werken voor Elsevier Science Publishers, Libelle en de Nieuwe Revu. Daarnaast maakte hij als verslaggever reizen naar onder andere Cuba, Rusland, China en Estland. In diezelfde periode deed hij mee als vrijwilliger aan een herbossingsproject in Nicaragua.

In de periode van 1993 tot 2010 zijn verschillende boeken van hem uitgebracht, waarvan ‘De passievrucht’ de bekendste is (uitgebracht in 1999) het boek is in 31 talen uit 34 landen vertaald en is daarmee de meest vertaalde Nederlandse roman ooit. Later in 2009 is het boek verfilmd door Maarten Treurniet met in de hoofdrol Peter Paul Muller als Armin, Halina Reijn als Ellen en Carice van Houten als Monika. Deze roman is bekroond met de Generale Bank Literatuur Prijs.

Karel Glastra van Loon was naast schrijven ook actief op tv en in de politiek. Zo behaalde hij in 1989 een finaleplaats bij het Camerettenfestival, hij werkte mee aan documentaires en hij was een actief lid van de Socialistische Partij. Op 1juli 2005 overleed

Karel Glastra van Loon op 42-jarige leeftijd in Hilversum

aan een hersentumor.

Zijn boeken:

1997: Vannacht is de wereld gek geworden (verhalenbundel)

1999: De passievrucht (roman)

2001: Lisa’s adem (roman)

2003: De onzichtbaren (roman)

Prijzen:

1998 - Rabobank Lenteprijs voor Literatuur voor ‘De liefde komt altijd te laat’

1999 - Generale Bank Literatuurprijs voor ‘De passievrucht’

Eigen mening

Ik vond het boek "de Passievrucht" een leuk boek om te lezen. Alleen de eerste 7 hoofdstukken vond ik niet heel erg leuk. dat kwam vooral omdat ze toen nog niet waren begonnen met het zoeken naar de "dader". De verdere hoofdstukken met de zoektochten erin vond ik wel heel leuk om te lezen. Ook was het einde erg verrassend. Toen ik aan het lezen was had ik verwacht dat Nico de "dader" zou zijn. alleen later kwam ik er wel achter dat het te voor de hand liggend was. Doordat de vader van Armin de "dader" was kreeg het verhaal een hele andere wending en dat vond ik leuk. Wel vond ik het jammer dat de vader van Armin al was overleden toen ze erachter kwamen dat hij de vader van Bo was. Het leek mij leuk om te lezen hoe ze op elkaar zouden gaan reageren als Armin zijn vader zou confronteren met het feit dat hij een affaire had met zijn vrouw en dat hij de vader was van zijn "zoon". Dit boek vind ik zeker een aanrader voor anderen. Het boek is geschikt voor zowel de jongens als de meisjes. In vergelijking met de andere boeken die ik heb gelezen vind ik dit wel een van de leukere boeken. Net als bij de Verbouwing heeft het boek een verrassend eind en dat vind ik leuk. Bij Anne Frank wist ik voordat ik begon te lezen al wat het einde zou zijn en dat maakt het lezen een stuk minder leuk.

Verwerkingsopdracht vrije opdracht

Als vrije opdracht heb ik ervoor gekozen om bij elke letter van het alfabet een voorbeeld te nemen uit het boek die begint met die letter. Deze opdracht heb ik gekozen omdat er veel mensen aan bod komen en veel gebeurtenissen zijn in het boek. De letters X en Y heb ik weggelaten omdat ik daar geen woorden mee kan vormen die wat te maken hebben met het boek.

A= Amsterdam en Ameland zijn de plekken waar het verhaal zich afspeelt. In Amsterdam woont Armin samen met Ellen. Armin gaat samen met zijn zoontje Bo naar Ameland omdat Armin erg van de natuur houdt, om herinneringen aan Monika op te halen en omdat hij vindt dat daar de tijd stil blijft staan.

B= Bo is de bij persoon van het boek, die ook denkt dat Armin zijn vader is. Wat later in het boek blijkt dat het niet zo is. Bo blijkt later een zoon te zijn van Armin’s vader..

C= Chromosomen, Armin lijdt aan het syndroom van Klinefelter, een aangeboren afwijking van de geslachtschromosomen waardoor zijn sperma geen zaadcellen bevat. Dat ontdekken ze wanneer Ellen samen een kindje wil met Armin en Armin plotseling onvruchtbaar blijkt te zijn.

D= Dees, Dees is de beste vriend van Armin. Dees helpt Armin bij alles van zijn zoektocht naar de biologische vader van Bo. Ook helpt hij met het opruimen van het huis van Armin’s overleden vader, waar ze dus het briefje vinden waarop staat dat Armin’s vader Bo zijn biologische vader is.

E= Ellen, na het overlijden van Monika wordt Ellen de vriendin van Armin. Samen willen zij een kindje, maar dan blijkt Armin onvruchtbaar te zijn…

F= Fabel, Monika heeft nooit iets gezegd of iets laten merken over het feit dat Armin niet de vader van Bo is. Armin denkt even dat zijn hele leven een fabel is..

G= Geboorte, Monika krijgt een zoon (Bo) samen met de vader van Armin, terwijl Armin denkt dat het zoontje van hem is…

H= Huisarts, de huisarts is de eerste verdachte van Armin die hij gaat onderzoeken of het misschien de vader van Bo zou kunnen zijn. Maar als hij zweert dat hij nooit iets met Monika heeft gedaan zoekt Armin verder.

I= Indenken, Armin kan zich niet indenken dat Monika zo lang tegen Armin heeft gelogen over haar kind, Bo.

J= Jongeren, als Bo er even tussenuit gaat met Armin, gaat Bo ’s avonds naar de kroeg en komt hier een groepje jongeren tegen van zijn leeftijd. Waarvan hij later met een meisje in bed beland.

K= Kroeg, Armin zwerft ’s nachts door de straten van Amsterdam met Bo op zijn rug, Armin is een tijdje drankverslaafd geweest na het overleiden van Monika.

L= Liefde, Armin heeft eerst een relatie met Monika nadat ze elkaar leren kennen in de trein naar Amsterdam. Als Monika komt te overleiden krijgen Armin en Ellen (de beste vriendin van Monika) een steeds hechtere band met elkaar en krijgen uiteindelijk een relatie.

M= Monika, Monika is de eerste vrouw van Armin die elkaar ontmoeten in de trein naar Amsterdam en elkaar aanspreken en uiteindelijk samen gaan shoppen, hun band wordt steeds beter en krijgen uiteindelijk een relatie. Armin denkt dat hij ook samen met Monika een zoontje heeft. Achteraf gezien blijkt dat niet zo te zijn.

N= Nico Neerinckx, Nico is de laatste op het lijstje van Armin, hij verdenkt hem omdat hij zijn zoon later ook Bo heeft genoemd. Armin gaat zo ver dat hij Nico zijn vrouw helemaal gaat ondervragen, maar ook Nico blijkt niet de vader van Bo te zijn.

O= Onvruchtbaar, als Ellen samen met Armin graag een kind wil en graag wil onderzoeken waarom dat maar nooit lukt, ontdekken ze dat Armin onvruchtbaar is, terwijl hij tot die tijd dacht dat Bo zijn eigen zoon was.

P= Passievrucht, de passievrucht is de titel van het boek omdat het gaat over vruchtbaarheid. Armin dacht dat zijn zoontje uit een ‘passievrucht’ was geboren, maar dat blijkt niet zo te zijn, in ieder geval niet uit de ‘passievrucht’ van Armin.

De passievrucht staat ook voor de natuur. Armin is erg betrokken met de natuur. Hij houdt ervan om de vogels te bestuderen en om de Waddeneilanden te bezoeken.

R= Robbert Hubeek, Robbert is de eerst op het lijstje van de ‘daders’ van Armin, het is namelijk de ex van Monika. Maar als blijkt dat hij niet eens iets van de dood van Monika af weet is het voor Armin wel duidelijk dat hij Bo’s vader niet kan zijn.

S= Seks, Monika en Armin waren met de auto naar het Amsterdamse Bos geweest, en vreeën later in die auto. Ze werden betrapt door twee politieagenten, wat het allemaal een spannende en ongewone sfeer gaf. Armin dacht dat hij daar Monika zwanger had gemaakt van Bo, wat achteraf helemaal niet waar blijkt te zijn..

T= Tijd, de tijd wanneer het boek zich afspeelt is gewoon in deze tijd, ze gebruiken mobiele telefoons en normale auto’s etc. Wel gaan ze in het boek geregeld terug in de tijd om herinneringen op te halen over Monika die dan inmiddels is overleden.

U= Uitje, tijdens de zoektocht naar de biologische vader van Bo gaan Armin en Bo er even tussenuit, om even tot rust te komen in Ameland. En om herinneringen op te halen over Monika, Bo en Armin zijn beide dol op de natuur.

V= Vaderschap, de vader van Armin, blijkt achteraf de biologische vader te zijn van Bo. Dat ontdekt Armin samen met Dees als zijn vader komt te overleiden, want dan vinden ze een oud briefje van Monika waarop staat dat ze zwanger is.

W= Waanzin en Bedrog, dat is onder andere het thema van het boek. Omdat Armin zich bedrogen voelt nadat hij krijgt te horen dat Bo zijn zoon niet kan zijn. En waanzin omdat Armin het eerst niet gelooft dat hij niet Bo’s biologische vader kan zijn.

Z= Zwanger, Monika krijgt dankzij de vader van Armin een kindje, waarvan Armin denkt dat hij de biologische vader is. Samen voeden zij 3 jaar lang hun kindje Bo op, totdat Monika plotseling overlijd aan een hersenbloeding.

Bronvermelding

Voor het maken van dit boekverslag heb ik de volgende bronnen geraadpleegd:

Internet sites:

www.scholieren.com

www.wikipedia.nl

http://www.dbnl.org/auteurs/auteur.php?id=glas003

Verdere informatie heb ik uit het boek zelf gehaald.

*Schrijver:*	*Titel:*	*Druk:*	*Uitgever/plaats:*	*Jaar:*
Karel Glastra van Loon	De passievrucht	15^e	L.J. Veen	maart 2000

Gemaakt door: Fardau Jonkman

Klas: H4E

zondag 24 april 2016

Perenbomen bloeien wit

De schrijver van Perenbomen bloeien wit is Gerbrand Bakker

Samenvatting

Het boek gaat over Gerson, een jongen van 13 jaar oud. in de loop van het boek wordt hij 14 jaar. Gerson heeft twee oudere broers, een tweeling, Klaas en Kees, een vader genaamd Gerard en een hond Daan. zijn moeder Marianne is een paar jaar geleden vertrokken naar Italië. vijf keer per jaar krijgen ze een brief van hun moeder, op verjaardagen en met Nieuwjaar. Elke keer wanneer ze een kaart krijgen proberen ze uit te zoeken waar hun moeder nu precies is, zodat ze haar op kunnen zoeken. ook hebben ze een klein snot kleurig autootje die voor Gerard erg belangrijk is. Klaas, Kees en Gerson hebben zelf een spel bedacht, het spel noemen ze 'Zwart'. Het is een spel waarbij iemand een doel noemt en dat ze daar zonder te kijken naartoe moeten lopen. het spel begint altijd bij de beuk voor het woonkamerraam. op een ochtend in mei gaan de jongens, Daan en Gerard naar Jan en Anna toe. Jan en Anna zijn de ouders van Gerard. ze rijden er in het snot kleurige autootje naartoe. Als ze onderweg zijn besluiten ze samen om een omweg te nemen langs de boomgaarden. ze zien daar allemaal bomen staan. Gerson zegt dat perenbomen wit bloeien, Gerard, Klaas en Kees zeggen dat het geen perenbomen zijn omdat die rood bloeien. Discussiërend rijdt Gerard verder. Als ze bij het kruispunt aankomen komt er een auto van rechts op hun af rijden. Gerard heeft de auto te laat in de gaten en botst boven op de auto. Daan vliegt uit de auto, Gerard heeft glassplinters in zijn gezicht gekregen. Gerson die rechtsvoor in de auto zat, zat klem tussen de auto en een stang met zijn hoofd. Kees die achter Gerson zat had een gebroken hand, klaas had alleen een stijve nek. Gerard en Kees worden meteen met een ambulance afgevoerd naar het ziekenhuis. Klaas keek toe hoe Gerson door de brandweer uit de auto werd geknipt. Daarna werd ook Gerson naar het ziekenhuis gebracht. in het ziekenhuis krijgen ze te horen dat Gerson zijn milt eruit wordt gehaald, dat zijn rechter onderarm verbrijzeld is, hij zwaar gekneusde ribben heeft, beschadiging aan zijn ogen heeft en in een coma ligt. De verpleger, Harald, zei tegen klaas en kees dat ze tegen Gerson moesten praten, zodat hij sneller wakker zou worden. Gerson komt maar niet uit de coma, Harald regelt daarom dat Daan naar Gerson toe mag, omdat hun een sterke band hebben. in het boek wordt beschreven hoe Gerson zich op dat moment voelt, hij hoort iedereen praten maar kan niets zeggen. Hij voelt hoe iedereen zijn arm vastpakt maar hij kan niemand vastpakken. Hij voelt zich gevangen, maar hij weet wel wanneer het dag en nacht is. Als er geen bezoek is, geen verplegers en geen auto"s op de weg zijn weet hij dat het avond is. Als Gerson uit zijn coma ontwaakt blijkt hij voor altijd blind te zijn. Klaas, Kees, Gerard, Jan en Anna proberen er op een normale manier mee om te gaan, maar dat is moeilijker dan ze hadden verwacht. Op 8 augustus wil Gerson het spel "Zwart"weer spelen, wat nogal vreemd was omdat zijn hele beeld al zwart is. Hij wou kijken of hij nog goed was in het spel. Gerson mocht het doel uitkiezen. Hij wou graag naar zijn favoriete plekje toe, de begraafplaats bij hun huis. Gerson vond het een fijne plek omdat het er zo rustig was en hij daar niet gestoord werd. Gerson was er niet meer zo goed in en vier daardoor van het bruggetje in het water. Gelukkig waren Klaas en Kees er snel bij om hem te kunnen helpen. Op 9 augustus gaan ze weer naar Jan en Anna toe. ze rijden weer langs dezelfde weg om te kijken of het appelbomen of perenbomen zijn. Gerson had gelijk, perenbomen bloeien inderdaad wit. Als de jongens bij Jan en Anna zijn is het warm weer, ze willen daarom net als altijd via de stijger in een touw springen en dan een bommetje in het water doen. Maar omdat Gerson het touw niet kan zien kunnen ze het spel niet doen. Klaas en Kees krijgen daarom een idee, ze willen een blindenstok voor Gerson maken, zodat Gerson ook alleen even kan wandelen als hij dat wil. het weer buiten veranderde, er kwam een dikke mist over het wiland, het werd benauwd, het begon te onweren en de schapen en geiten begonnen te mekkeren. Gerson wou toch graag zijn blindenstok uitproberen en wou graag alleen met Daan te lopen. Als Daan en Gerson bij het meertje zijn aangekomen, loopt Gerson het water in en hij komt niet meer boven. Gerson is verdronken. Hij wordt begraven op zijn favoriete plek: 'de begraafplaats'. Hij krijgt een mooie steen waarom staat: Altijd augustus

Altijd zon

Altijd in ons lege hart

De familie van Gerson had gekozen voor deze tekst omdat het gebeurde op 9 augustus, het was een warme dag met veel zon en omdat Gerson altijd een plek in hun hart houdt. aan het einde van het boek gaan Gerard, Klaas en Kees opzoek naar hun moeder in Italië.

Schrijvers informatie

De schrijver van het boek perenbomen bloeien wit is Gerbrand Bakker. Gerbrand Bakker is geboren op 28 april 1962 in Wieringerwaard. Gerbrand studeerde cultuurwerk in Leeuwarden, Nederlandse taal en letterkunde en historische taalkunde aan de universiteit van Amsterdam. Hij was van 1995 tot 2002 ondertitelaar en voltooide in juni 2006 in Alkmaar de opleiding tot hovenier. Ook is Gerbrand schaatstrainer en columnist. in 1980 leerde hij via Dolf Verroen, Nannie Kuiper en Paul Biegel de wereld van de jeugd en kinderboeken. Gerbrand brak in 1998 door met zijn boek Etymologisch woordenboek voor beginners. in 1999 verscheen zijn eerste jeugdroman Perenbomen bloeien wit. het boek is inmiddels ook al in het Duits vertaald. en is daar een groot succes. In maart 2006 verscheen zijn literaire debuut boven is het stil, voor dit boek ontving hij het gouden ezelsoor, debutantenprijs en de boekdelenprijs 2008. Ook werd het boek genomineerd voor het AKO, de Antonwachterprijs, de libris literatuurprijs en een aantal buitenlandse prijzen. Het boek is of wordt nog in veel talen vertaald waaronder: Duits, Frans, Engels, Chinees, Grieks, Deens, Noors,Fins, Ests en Italiaans.

Eigen mening

Voordat ik begon met het lezen van het boek had ik er een negatief beeld over. Het leek mij een saai boek en heel langdraderig. Toch heb ik besloten om het boek te gaan lezen. Toen ik begon met lezen vond ik het boek niet erg leuk. Maar hoe verder ik in het verhaal kwam hoe leuker ik het vond. Vooral nadat het ongeluk was gebeurt was ik benieuwd wat voor wending het verhaal kreeg. het verhaal bleef mij boeien tot aan het einde. Het mooiste deel van het boek vond ik het einde, waarin ze vertelden dat ze opzoek gingen naar hun moeder in Italië. Ik zou dit boek zeker aanraden aan mijn klasgenoten. Ik vind het meer een boek voor de meiden in mijn klas omdat er naar mijn idee veel over gevoel gesproken wordt en dat voor een groot deel de sferen van het boek beïnvloed.

verwerkingsopdracht: open opdracht

Als verwerkingsopdracht heb ik gekozen voor een vrije keuze opdracht. In het verhaal heeft Gerson geen afscheidsbrief achter gelaten. In deze opdracht wil ik de afscheidsbrief maken die Gerson voor zijn familie achter had kunnen laten.

lieve Papa, Klaas en Kees,

Wanneer jullie deze brief vinden en lezen zijn jullie er al achter gekomen dat ik dit leven niet lijden kon. Het idee dat ik nog jaren zou moeten leven zonder ook maar iets te kunnen zien benauwde mij. Van zoveel dingen in het leven zou ik niet meer kunnen genieten. Ik zou nooit de mogelijkheid hebben om ooit voor mijzelf te kunnen zorgen of überhaupt iets voor mijzelf te kunnen doen. Ik zou bij alles wat ik wou doen hulp nodig hebben, en dat is iets wat ik niet van jullie wil en kan vragen. Het voelt voor mij alsof het spel 'Zwart', nooit meer opgehouden is. Dat we het spel blijven spelen en doorgaan tot het einde, tot we ons doel hebben bereikt. Maar het probleem is dat we nooit een doel afgesproken hadden. Zo zag ik het leven en ik probeerde voor mijzelf wel een doel te vinden en het te bereiken. Maar jullie moeten begrijpen dat ik geen doel kon vinden en het dus onmogelijk was om dat te bereiken. Ik had het gevoel dat ik opgesloten zit in mijn eigen lichaam en dat gevoel was verschrikkelijk.

Maar papa ik wil dat je weet dat ik jou niets kwalijk neem. Dat wij tegen die auto botsten was een ongeluk, die veroorzaakt is door pech. Ik wil niet dat je, je schuldig gaat voelen over mijn dood. Ik wist gewoon niet hoe ik deze gebeurtenis om kon zetten in iets positiefs, en ik was klaar met het proberen.

En Klaas en Kees jullie moeten weten dat ik blij was met jullie als broers. Ook al had ik het gevoel dat ik de laatste weken van mijn leven in een spel leefde, ben ik blij en dankbaar dat ik het spel zo vaak met jullie heb mogen spelen.

Ik zal jullie allemaal heel erg gaan missen, en ik weet dat jullie mij ook zullen missen. Maar voordat ik voor altijd weg ga wil ik dat jullie weten dat ik heel veel van jullie hou en jullie niets kwalijk neem over hoe mijn leven is gelopen. Als jullie ooit nog de kans krijgen om mama te ontmoeten, zeggen jullie dan tegen haar dat ik ondanks alles altijd van haar gehouden heb? En geef Jan, Anna en Daan een dikke knuffel van mij.

Veel liefs,

Gerson

Gemaakt door: Fardau Jonkman

Klas: H4E

vrijdag 26 februari 2016

Boekverslag De verbouwing

Saskia Noort is de schrijfster van het boek: De verbouwing.

Samenvatting van het boek de verbouwing

Mathilde van Asselt-Fortuin opent op een dag haar privé-kliniek. Ze gaat dat vieren met een etentje samen met haar man, Rogieren haar puberzoon Thom (16 jaar oud). Hun huwelijk loopt niet altijd even goed (na Rogier zijn ontslag als psychiater in een ziekenhuis). Ze zitten al een hele tijd midden in de verbouwing van hun woning, wat een heleboel stres oplevert. Rogier en zijn vriend Hylke maken steeds weer andere plannen, het schiet allemaal niet op en het kost een heleboel geld. Daarbij komt dat Mathilde het etiket van succesvolle vrouw heeft gekregen en Rogier min of meer voor een “loser’ doorgaat, die ook nog eens teveel drinkt, wat het seksleven voor Mathilde minder prettig maakt. Rogier gaat met Thom eerder weg en laat Mathilde in het restaurant achter. Later gaat ze nog naar een bar en krijgt genoeg aandacht van andere mannen. Een oude schoolvriend Johan, spreekt haar aan (met wie ze op het gymnasium een korte relatie heeft gehad). Ze vertelt hem over de verbouwing in hun huis en toevallig staat hij bekent in de aannemerswereld. Ze kan hem altijd bereiken wanneer ze dat zou willen. Zondags gaat ze naar de kliniek die net geopend is. “Toevallig” komt Johan langs, hij wil wel verder met haar: hij adviseert haar van Rogier te scheiden. Johan Delver vertelt zijn financiële plannen aan Mathilde: hij wil allemaal klinieken openen en met de naam van Mathilde zal dat gaan lukken. (“Mathilde Esthetics”). Thom vindt dat hij maar rare ouders heeft die weinig tijd aan hem besteden. Hij is een echte ‘Einzalgänger’: ook op school heeft hij geen vrienden. Later ziet hij zijn vader smoezen met een andere vrouw: daarover wordt hij erg kwaad. Zijn vader die hij een nietsnut vindt, zal ook nog eens vreemdgaan? Intussen is Mathilde aan haar werk als plastisch chirurg begonnen. Op maandagochtend doet ze eenvoudige ooglidcorrecties. Er worden voor haar rozen op het werk bezorgd en ze zijn van Johan die haar vraagt of ze verder wil in de opzet van de klinieken. Wanneer ze thuiskomt, vertelt Rogier over een Poolse vrouw (Marzena) die een klusbedrijf heeft en hem wel wil helpen met Poolse arbeiders om de klussen sneller te klaren. Bovendien wordt het veel goedkoper. Rogier wil Hylke daarover bellen, maar hij hoort dat hij van de weg gereden (op zijn ligfiets)is door een automobilist en dat hij dood is (Later blijkt dat die vermoord is en waarschijnlijk door Johan). Op de crematie van Hylke ontmoeten Mathilde en Rogier, Johan en Marzena. Mathilde vindt de opdracht van Marzena goed (over de verbouwing). Thom vindt de Polen wel “cool”: hij drinkt alcohol en blowt met hen. Later vertelt hij ook dat ze in wapens handelen en hij heeft intussen een pistool van hen gekocht. Wanneer de Polen na een ruzie willen stoppen(omdat ze hun loon nog niet hebben), belt Mathilde naar Johan. Die zet ze weer aan het werk, hij zegt ook dat hij nu cash geld heeft om de financiën voor Mathilde (de grote schulden heeft door de langdurige verbouwing en de opening van de kliniek) te regelen. Johan laat haar kennismaken met ene Kimmy (van een nagelsalon) en ze krijgt er een slecht gevoel bij. Ze wil eigenlijk geen uitbreiding van de klinieken. Maar Johan dreigt dan dat hij Rogier en Thom in zijn macht heeft. Later belt hij haar op om te vertellen dat het geïnvesteerde geld van 1 miljoen euro intussen van anderen (criminelen !) afkomstig is.

En even gaat alles mis, thuis merkt ze dat Rogier en Marzena nu een verhouding hebben. Rogier lijkt zelfs wat opgeknapt: de verbouwing gaat beter en zijn depressies zijn steeds minder. Dan komt de dreiging wat betreft haar zoon Thom uit. Hij heeft wodka gedronken en aan de drugs te hebben gezeten en lijkt door iemand gevangen gehouden te worden. Mathilde zoekt hem in de disco, waar de meisjes alleen weten dat hij met een enge man gezien is. Later wordt hij door Johan gevonden in zijn eigen tuin en naar het ziekenhuis gebracht, waar ze dus een comazuiper binnenkrijgen. Thom zijn maag moet worden leeg gepompt. Intussen heeft Mathilde in de kliniek bezoek gekregen van Eus (Krijgsman) en een Poolse hoer Juli. Juli moet van hem grotere borsten krijgen. Mathilde vindt dat niet nodig en dan komt de waarheid naar voren. Eus is de man van het criminele geld en accepteert haar weigering niet. Hij wil zijn geld terug met een half miljoen rente erbij. Mathilde wordt wanhopig. Dan komt Johan op bezoek en komt het ware verhaal naar buiten dat hij een 3-jarig meisje Cindy een nieuwe lever wil geven en Juli (de Poolse hoer) moet die gaan leveren. Mathilde wordt dus betrokken in orgaanhandel, want wanneer ze zo’n transactie een kleine twintig keer zou hebben gedaan, is ze van de schulden van Eus verlost. Ze weigert, maar de prijs die dit inhoudt, is de verdwijning van Thom, die immers in handen van Johan is. Dat wordt Mathilde allemaal een beetje teveel van het kwade. In het huis van Johan heeft Thom inmiddels een dossier gevonden. Hij doorziet de criminele activiteiten van Johan en wil weglopen met het dossier. Maar één van de Poolse bewakers wil hem tegenhouden en hij moet zich los vechten. Er wordt ook op hem geschoten en hij raakt gewond. Cindy is een dochtertje van Marzena. Mathilde weet Marzena over te halen met een ander plan. Intussen is Thom naar de kliniek gevlucht met het dossier en vertelt haar alles. Hij wil naar de politie gaan, maar hij is aan zijn enkel gewond. Hij vertelt ook dat hij een wapen van de Polen heeft gekocht, van Mathilde moet hij dat gaan halen. Ook Marzena heeft later een wapen bij zich. Dan start Mathilde toch de operatie van Juli: Kimmy wil niet aan het bedrog meewerken, want Mathilde is alleen van plan een borstcorrectie te doen. Wanneer ze daarmee klaar is, barst de hel los. Eus en zijn Poolse bewaker worden neergeknald door een, door Marzena ingeschakelde, Pool. Thom neemt Johan voor zijn rekening. Alle sporen van bloed e.d. worden uitgewist, het lijk van Johan wordt naar buiten gesleept en Mathilde belt 112. De politie denkt aan een afrekening in de criminele kring. Een rechercheur vertelt dat Mathilde met zeer gevaarlijke criminelen in zee is gegaan en dat ze blij mag zijn dat ze dood zijn. Later krijgt Mathilde de sleutels van haar gerenoveerde huis van Marzena. Die woont intussen gelukkig samen met Rogier. Dat doet toch wel een klein beetje pijn bij de plastische chirurg: ze kan het leven niet in alle opzichten volmaken. Maar aan de andere kant heeft ze haar onafhankelijkheid weer terug. Ze vraagt waarom Marzena heeft willen meewerken aan de ontknoping. Die zegt dat ook Polen hun eergevoel hebben. Daarnaast is haar eigen man door de criminelen om het leven gebracht. Bovendien kan Cindy door Mathilde waarschijnlijk aan een nieuwe lever worden geholpen. Later heeft Mathilde haar zoon weer heeft teruggevonden. Hij zal bij haar in het huis blijven wonen.

Informatie over de schrijfster

Saskia Noort geboren in Bergen (Noord-Holland), op 13 april 1967. Ze is schrijfster, columniste (persoonsbenaming) en journaliste.

Ze heeft twee kinderen. Na haar havo, studeerde Saskia journalistiek en theaterwetenschap in Utrecht. Sinds begin jaren negentig schreef Saskia Noort voor een groot aantal bladen, onder andere Viva, Marie Claire, Top Santé en Ouders van Nu. Eerder schreef ze columns voor VT Wonen en Playboy. Op dit moment schrijft ze samen met Jan Heemskerk haar maandelijkse column in het glossymagazine LINDA.

Saskia Noort is de meest succesvolle Nederlandse thrillerschrijfster van dit moment: in totaal werden meer dan een miljoen exemplaren van haar boeken verkocht. Inmiddels is Noorts internationale ster rijzende; haar werk wordt in vijftien landen uitgegeven.

Prijzen en nominaties:

- Nominatie voor de Gouden Strop voor Terug naar de kust, 2003

- Nominatie voor de Gouden Strop voor De eetclub, 2004

- Prix SNCF du polar voor Petits meurtres entre voisins, de Franse vertaling van De eetclub

- Afgunst (2007) (Geschenk bij de Maand van het Spannende Boek)

Literaire Thrillers:

- Terug naar de kust (2001)

- De eetclub (2004)

- Nieuwe buren (2006)

- Afgunst (2007)

- De verbouwing (2009)

Mening

Ik vond het een heel leuk boek om te lezen. Het begin van het boek vond ik wel wat vreemd want het verhaal begon in het restaurant. Maar na 10 bladzijden begreep ik wel waarom ze in het restaurant zaten. Ik vond vooral het einde van het boek erg leuk en spannend. Het was namelijk totaal niet wat ik verwacht had. Ik had gedacht dat ze de politie in zouden lichten en dat zo de problemen zouden worden opgelost. Maar ze gingen het zelf oplossen om de zaak van Mathilde te redden en om de polen geen problemen te bezorgen. Ik heb het boek in twee dagen uit kunnen lezen omdat ik mijn concentratie er goed bij kon houden. Dat kwam vooral omdat het geen langdraderig boek was. Ik had nog nooit een boek van Saskia Noort gelezen, maar er wel veel mensen over horen praten dus daarom heb ik dit boek gekozen om te lezen. Ik vond de manier van schrijven erg prettig, het was niet langdraderig maar ik kreeg ook geen gevoel dat het verhaal afgeraffeld werd. Ik zou zeker nog wel een boek van Saskia Noort willen lezen. Ik kan dit boek wel aanraden aan mijn klasgenoten, maar dan vooral aan de meisjes. Ik denk dat jongens dit boek minder leuk zullen vinden omdat de gevoelens van de personen in het boek vaak aan bod komen en meestal houden meisjes daar meer van.

Verfilming opdracht (B. vergelijking)

De verfilming van het boek ‘de verbouwing’ loopt voor het grootste deel wel hetzelfde als het boek. Er zijn alleen bepaalde details in de film anders dan in het boek.

In de film wordt niet vertelt dat Rogier depressief is wegens zijn ontslag in het ziekenhuis als psychiater. En in het begin als ze Johan ontmoet (Een oude schoolvriend met wie ze op het gymnasium een korte relatie heeft gehad) en weer naar huis wil gaan, wordt Mathilde in het boek weer thuis gebracht door Johan maar in de verfilming wordt ze thuis gebracht met de taxi. In de film wordt minder snel duidelijk dat Rogier en Marzena een relatie hebben.

In de film is Thom niet aan zijn enkel gewond nadat hij is gevlucht. Eus Krijgsman en zijn Poolse bewaker worden wel neergeschoten in de film, maar niet door een door Marzena ingeschakelde Pool. Als Thom wil ontsnappen wordt er niet op Thom geschoten maar Thom slaat met een pan op de Poolse bewaker (in de film). Ook de namen van de personages zijn soms anders,

In het boek heet de plastisch chirurg Mathilde van Asselt-Fortuin

In de film heet de plastisch chirurg Tessa van Asselt. (Voor de rest zijn alle namen van de personages wel hetzelfde.)

Ik vond dat het begin heel snel voorbij was en het einde juist heel lang en veel uitgebreider was dan in het boek. hieronder staan vier afbeeldingen van de film, om er een beeld bij te kunnen krijgen.

Beschrijving van de afbeeldingen;

1. Zie je de ontmoeting tussen Tessa en Johan aan de bar.

2. Hier krijgt Tessa net van Rogier en Hylke te horen dat de verbouw plannen alweer anders zijn…

3. Zie je dat het huwelijk er niet makkelijker op wordt en Tessa even niet weet wat ze moet.

4. Zie je dat Johan Tessa een beetje probeert om te kopen om de levertransplantatie wel te gaan doen om al het criminele geld weer terug te kunnen betalen.

Bronvermelding

Boek:

*Schrijver:*	*Titel:*	*Druk:*	*Uitgever/plaats:*	*Jaar:*
Saskia Noort	De verbouwing	1^e	Uitgeverij Anthos, Amsterdam	2009

Internet sites:

http://www.scholieren.com/boekverslag/67587

http://www.saskianoort.nl/Over_Saskia/Biografie/

http://nl.wikipedia.org/wiki/Saskia_Noort

http://www.scholieren.com/boekverslag/68551

De Film ‘de verbouwing’

Het boek ‘de verbouwing’

Gemaakt door: Fardau Jonkman

Klas: H4E

zondag 1 november 2015

Boekverslag het achterhuis van Anne Frank

Het achterhuis van Anne Frank
UItgeverij Bert Bakker

Samenvatting

Anne Frank, een Duits joods meisje, is met haar ouders, Otto en Edith Frank, en zus Margot in 1933 naar Amsterdam gevlucht. Omdat Hitler aan de macht kwam en de joden de schuld gaf dat het slecht ging met de Duitse bevolking en economie. Waardoor hij vele regels invoerden die anti joods waren. Hij wou het joodse ras uitroeien. In 1942, op haar dertiende verjaardag, krijgt ze een dagboek cadeau. Op deze dag schrijft ze voor het eerst in het boek:

Ik zal hoop ik aan jou alles kunnen toevertrouwen, zoals ik het nog aan niemand gekund heb, en ik hoop dat je een grote steun voor me zult zijn.

Ze schreef in haar dagboek naar haar denkbeeldige vriendin Kitty in de vorm van dagboekbrieven. Waarin ze de dagelijkse gebeurtenissen beschrijft. In de eerste weken na haar verjaardag gaat ze nog naar het joods Lyceum in Amsterdam, maar al snel moet ze, samen met haar familie, onderduiken. Ze vluchten naar het achterhuis van het kantoorpand, waar haar vader, Otto Frank, zijn bedrijf heeft gevestigd genaamd Opekta. Achter het bedrijf is een achterhuis wat je door middel van een boekenkast wordt gescheiden van het kantoor. Ze schrijft in haar dagboek over de ochtend van het begin van hun onderduik periode. Donderdag, 9 juli 1942.

Lieve kitty.

Zo liepen we dan in de stromende regen, vader, moeder en ik, elk met een school- en boodschappentas, tot bovenaan toe volgepropt met de meest door elkaar liggende dingen. De arbeiders die vroeg naar hun werk gingen, keken ons medelijdend na; op hun gezichten was duidelijk de spijt te lezen dat ze ons generlei voertuig aan konden bieden; de opzichtige gele ster sprak voor zichzelf. (…)

Na een week komt de familie Daans (hun werkelijke naam is Van Pels) bij hen inwonen op 13 juli. Vier maanden later volgt Pfeffer, een tandarts, die in werkelijkheid Albert Dussel heet. Anne moet haar kamer met hem delen, maar ze vindt hem helemaal niet aardig.
Een aantal mensen van het kantoor voorzien de onderduikers van eten en boeken. De echte namen van deze helpers zijn Anne niet bekend: meneer Kleiman is voor haar meneer Koophuis, meneer Kugler. Dan zijn er nog de dames Miep Gies, en Bep Voskuijl die voor het voedsel en voor andere levensmiddelen zorgen.

Anne vertelt hoe moeilijk het is om de hele dag nuttig bezig te zijn zonder herrie te maken, want overdag werken mensen in het kantoorpand en magazijn, en die mogen hen niet horen. ’s Ochtends om half negen moet het stil zijn dan komen de eerste magazijn medewerkers werken.

Maandag, 23 augustus 1943

Wenn die Uhr halb neuen schlägt…

Margot en moeder zijn zenuwachting. ‘Sst… vader, stil Otto, sst… Pim! Het is halfnegen. Kom nu hier, je kunt niet meer het water laten lopen. Loop zachtjes!’ Dit zijn diverse uitroepen voor vader in de badkamer. Klokslag half negen moet hij is de kamer zijn. Geen druppel water, geen wc, niet lopen, alles stil.(…)

Ze leert veel, is altijd bezig met lezen van boeken en maken van huiswerk. Pim (vader Frank) helpt haar met de dingen die ze niet begrijpt, maar het meeste doet ze zelf. Later gaat ze ook wat werk voor kantoor doen: brieven tikken en administratieve bezigheden.

Via de radio, die ze 's avonds beluisteren, horen ze berichten over het verloop van de oorlog.
Naar het dagelijks leven schrijft Anne veel over wat ze voelt en denkt. Ze schrijft onder anderen dat ze vaak bang is als ze 's nachts op straat hoort schieten en wanneer er bombardementen zijn. Ze schrijft ook over de familie van Daan. Pa en ma van Daan maken veel ruzie, bijna altijd.

28 september 1942

(…) ik vind het heel gek dat volwassen mensen zo gauw, zo veel en over alle mogelijke kleinigheden ruzie maken. Tot nu toe dacht ik altijd dat kibbelen een kindergewoonte was (…)

Anne ergert zich er vaak aan en ze schrijft dan ook dat het heel moeilijk is om niet te laten merken dat ze mevrouw van Daan niet aardig vindt, maar ze mag het niet laten merken, want dat zou de sfeer niet bevorderen. "Het is zo moeilijk om de hele dag met mensen om je heen te leven die je niet begrijpen en die voortdurend ruzie maken over de stomste dingen", schrijft ze onder anderen. De spanning is dus vaak te snijden met zoveel mensen in zo'n kleine ruimte en Anne heeft vaak ruzie met haar moeder en mevrouw Daans. De enigen met wie Anne kan praten zijn haar vader en Peter Daans. Anne en Peter worden zelfs verliefd, maar ze krijgen niet echt de kans om er echt wat van te maken.

(…)Liefde, wat is liefde? Ik geloof dat liefde iets is wat eigenlijk geen woorden kan hebben. Liefde is iemand begrijpen, van iemand houden, geluk en ongeluk met hem delen. En daarbij hort op den duur ook de lichamelijke liefde, je hebt wat gedeeld, iets weggegeven en iets ontvangen en of je dan getrouwd of ongetrouwd bent, of een kind krijgt of niet. Of je eer weg is of niet, dat komt er allemaal niet op aan, als je maar weet dat er voor je hele verdere leven iemand naast je staat, die je begrijpt en die je met niemand hoeft te delen.

Je Anne M. Frank
Anne denkt veel na over het leven en over zichzelf. Ze vindt dat moeder haar niet begrijpt en dat Margot net als haar moeder is: te rustig, te braaf. Vader wil moeder verdedigen en wil niet naar haar luisteren. Anne voelt zich vaak alleen. Doordat ze zoveel over zichzelf nadenkt, krijgt ze een behoorlijke dosis zelfkennis. Ze kan zichzelf goed beschrijven en dat ook nog behoorlijk objectief. Ze kan als het ware buiten zichzelf gaan staan en naar zichzelf kijken als of het een ander is waar ze naar kijkt.

Op 4 augustus 1944 vallen de Duitsers het pand binnen. Het achterhuis wordt ontdekt en alle bewoners worden gearresteerd. Zij worden via Westerbork naar Auschwitz vervoerd en wanneer de Russen dat kamp naderen, worden Anne en Margot naar Bergen-Belsen overgebracht. Twee maanden voor de bevrijding van dat kamp, sterven ze beiden aan tyfus. Van alle onderduikers overleeft alleen Otto Frank de concentratiekampen. Kleiman en Kugler, die ook opgepakt zijn en in Nederlandse kampen zijn ondergebracht, keren ook na de oorlog terug naar Amsterdam.

Anne Frank

De schrijver van het boek Het achterhuis is Annelies Marie Frank (Anne Frank). Anne Frank is geboren in een Joods gezin op 12 juni 1929 in Frankfurt am Main, Duitsland.. Samen met haar ouders Otto en Edith Frank en haar zus Margot woont zij daar de eerste jaren van haar leven. In februari 1934 verhuist het hele gezin Frank naar Amsterdam. Anne is dan bijna 5 jaar oud en haar zus Margot 8 jaar oud. Al gauw hebben zij nieuwe vriendjes en vriendinnetjes. Sommigen zijn joods en komen, net als zij, uit Duitsland. Op 15 mei 1940 nemen De nazi's de macht over in Nederland. Annes ouders zijn bang dat het zelfde zal gebeuren als in Duitsland. Zij krijgen gelijk. Al snel worden joden gediscrimineerd, en zijn allerlei dingen voor hen verboden om te doen of te komen. Annes familie probeert zo normaal mogelijk verder te leven. Op 12 juni 1942 wordt Anne 13 jaar oud en krijgt veel cadeautjes voor haar verjaardag waar onder andere een dagboek bij zit. Anne is er erg blij mee en begint meteen te schrijven. Ze schrijft er dingen in over haar familie en vrienden maar ook over de straffen die de joden krijgen. Maar op zondag 5 mei krijgt Margot Frank een oproep om in Duitsland voor de Nazi’s te gaan werken

Mening

Voordat ik het boek ging lezen wist ik al hoe het verhaal ging en wat het einde was. Ik had dit boek gekozen omdat ik erg nieuwschierig was. Ik was benieuwd hoe de schrijver het verhaal van Anne Frank zou vertellen. Er was veel gebeurt in haar leven, ze heeft veel uitzonderlijke dingen meegemaakt maar het boek was niet extreem dik. Dus hoe kon de schrijver haar hele levensverhaal dan vertellen in één zo’n boek? Dat was de grootste reden waarom ik het boek ben gaan lezen. Ook ben ik het boek gaan lezen omdat ik geïnteresseerd ben in autobiografieën en biografieën. Ik wist hoe het verhaal van Anne Frank ging, maar toch wou ik het boek lezen omdat ik erg benieuwd was om het verhaal van haar kant te horen. In het boek werden namelijk veel citaten uit haar dagboek gebruikt.

Toen ik eenmaal was begonnen met lezen vond ik het erg interessant. Er werd veel verteld, maar het werd niet saai. Daardoor kon ik mijn aandacht er goed bijhouden. De eerste 40 bladzijden gingen snel, maar daarna werd het wat moeilijker. Anne en haar familie gingen schuilen, waardoor het verhaal zich alleen nog maar daar afspeelde. Elke dag was bijna hetzelfde dus de verhalen van de dagen werden ook niet meer spannend of kregen een onverwachte wending. Ik vond het boek saai worden. Op dat moment realiseerde ik mijzelf wel hoe moeilijk Anne haar leven moet zijn geweest. Want als ik al moeite had om het boek door te komen, laat staan hoe moeilijk die jaren schuilen voor haar dan wel niet zijn geweest.

Ik vond het eerste deel van het boek leuk en interessant. Maar het middelste gedeelde vond ik niet meer leuk. Waardoor het een hele opgave voor mij werd om het boek uit te lezen. Omdat ik op een gegeven moment het boek als een soort verplichting ging zien om het te lezen werd het nog minder leuk. Ik zou mijn klasgenoten of anderen het dan ook niet aanraden om dit boek te gaan lezen. Het verhaal is mooi, alleen de manier waarop het werd gebracht sprak mij totaal niet aan. Ik raakte te snel mijn interesse kwijt en dat vond ik eigenlijk wel jammer.

Toch weerhoudt dit boek mij er niet van om de volgende keer weer een boek over iemand zijn/haar levensverhaal te lezen. waarschijnlijk wordt dat wel een boek over een ander soort onderwerp. Dit boek had veel te maken met oorlog, de volgende keer zou ik dan bijvoorbeeld kiezen voor iemand die niet wordt geaccepteerd door zijn/haar eigen familie of die vroeger veel gepest is.

Verwerkingsopdracht M

Ik heb deze songtekst uitgekozen omdat hierin Anne’s verhaal word uitgelegd. Hoe Anne zich voelde in het achterhuis, hoe de dagen waren, hoe het leven er voor haar uitzag en hun laatste dag in het achterhuis. Ook verteld de song de wanhoop die ze gehad heeft dat zij de gene waren die “slecht” waren en weg moesten, wat dus niet zo was.

Songtekst: Benny Neyman - "Anne Frank"

Een dagboek schreef ze, Anne Frank

Een vulpen in haar kleine hand

Een dertienjarig meisje in een achterpand

Een tafel en een ledikant

Het achterhuis was stil van Anne Frank

De dagen duurde maandenlang

De foto's van wat filmsterren op het behang

Een traan over haar bleke wang

Ze was bang

Lieve Kitty zeg me, waarom wij

Waarom zijn de joden vogelvrij

Gaat de oorlog ooit voorbij

Ze zat er vaak vesteend van angst

Weer kwamen er soldaten langs

Het geluid van zware stappen

Kreeg een hardere klank

Maar stierf toen ook weer weg goddank

Voor hoe lang

Lieve Kitty zeg me, waarom wij

Waarom zijn de joden vogelvrij

Gaat de oorlog ooit voorbij

Na vijfentwintig maanden vol van angst

De Grune Politzei kwamen langs

Een dagboek werd gered

Van het concentratiekamp

Een dagboek van een kind

Bedankt, Anne Frank

Lieve Kitty zeg me, waarom wij

Waarom zijn de joden vogelvrij

Gaat de oorlog ooit voorbij

Hmmmmmmm hmmmmmmm hmmmmmmm hmmmmmmm

Hmmmmmmm hmmmmmmm...

Bronnenvermelding

Boeken:

Anne’s wereld ; Anne Frank stichting.

Anne Frank; Anne Frank stichting

Websites:

http://www.annefrank.org/nl/

http://nl.wikipedia.org/wiki/Anne_Frank

http://www.iselinge.nl/Scholenplein/pabolessen/02032bannefrank/index.htm