Perenbomen bloeien wit
De schrijver van Perenbomen bloeien wit is Gerbrand Bakker
Samenvatting
Het boek gaat over Gerson, een jongen van 13 jaar oud. in de loop van het boek wordt hij 14 jaar. Gerson heeft twee oudere broers, een tweeling, Klaas en Kees, een vader genaamd Gerard en een hond Daan. zijn moeder Marianne is een paar jaar geleden vertrokken naar Italië. vijf keer per jaar krijgen ze een brief van hun moeder, op verjaardagen en met Nieuwjaar. Elke keer wanneer ze een kaart krijgen proberen ze uit te zoeken waar hun moeder nu precies is, zodat ze haar op kunnen zoeken. ook hebben ze een klein snot kleurig autootje die voor Gerard erg belangrijk is. Klaas, Kees en Gerson hebben zelf een spel bedacht, het spel noemen ze 'Zwart'. Het is een spel waarbij iemand een doel noemt en dat ze daar zonder te kijken naartoe moeten lopen. het spel begint altijd bij de beuk voor het woonkamerraam. op een ochtend in mei gaan de jongens, Daan en Gerard naar Jan en Anna toe. Jan en Anna zijn de ouders van Gerard. ze rijden er in het snot kleurige autootje naartoe. Als ze onderweg zijn besluiten ze samen om een omweg te nemen langs de boomgaarden. ze zien daar allemaal bomen staan. Gerson zegt dat perenbomen wit bloeien, Gerard, Klaas en Kees zeggen dat het geen perenbomen zijn omdat die rood bloeien. Discussiërend rijdt Gerard verder. Als ze bij het kruispunt aankomen komt er een auto van rechts op hun af rijden. Gerard heeft de auto te laat in de gaten en botst boven op de auto. Daan vliegt uit de auto, Gerard heeft glassplinters in zijn gezicht gekregen. Gerson die rechtsvoor in de auto zat, zat klem tussen de auto en een stang met zijn hoofd. Kees die achter Gerson zat had een gebroken hand, klaas had alleen een stijve nek. Gerard en Kees worden meteen met een ambulance afgevoerd naar het ziekenhuis. Klaas keek toe hoe Gerson door de brandweer uit de auto werd geknipt. Daarna werd ook Gerson naar het ziekenhuis gebracht. in het ziekenhuis krijgen ze te horen dat Gerson zijn milt eruit wordt gehaald, dat zijn rechter onderarm verbrijzeld is, hij zwaar gekneusde ribben heeft, beschadiging aan zijn ogen heeft en in een coma ligt. De verpleger, Harald, zei tegen klaas en kees dat ze tegen Gerson moesten praten, zodat hij sneller wakker zou worden. Gerson komt maar niet uit de coma, Harald regelt daarom dat Daan naar Gerson toe mag, omdat hun een sterke band hebben. in het boek wordt beschreven hoe Gerson zich op dat moment voelt, hij hoort iedereen praten maar kan niets zeggen. Hij voelt hoe iedereen zijn arm vastpakt maar hij kan niemand vastpakken. Hij voelt zich gevangen, maar hij weet wel wanneer het dag en nacht is. Als er geen bezoek is, geen verplegers en geen auto"s op de weg zijn weet hij dat het avond is. Als Gerson uit zijn coma ontwaakt blijkt hij voor altijd blind te zijn. Klaas, Kees, Gerard, Jan en Anna proberen er op een normale manier mee om te gaan, maar dat is moeilijker dan ze hadden verwacht. Op 8 augustus wil Gerson het spel "Zwart"weer spelen, wat nogal vreemd was omdat zijn hele beeld al zwart is. Hij wou kijken of hij nog goed was in het spel. Gerson mocht het doel uitkiezen. Hij wou graag naar zijn favoriete plekje toe, de begraafplaats bij hun huis. Gerson vond het een fijne plek omdat het er zo rustig was en hij daar niet gestoord werd. Gerson was er niet meer zo goed in en vier daardoor van het bruggetje in het water. Gelukkig waren Klaas en Kees er snel bij om hem te kunnen helpen. Op 9 augustus gaan ze weer naar Jan en Anna toe. ze rijden weer langs dezelfde weg om te kijken of het appelbomen of perenbomen zijn. Gerson had gelijk, perenbomen bloeien inderdaad wit. Als de jongens bij Jan en Anna zijn is het warm weer, ze willen daarom net als altijd via de stijger in een touw springen en dan een bommetje in het water doen. Maar omdat Gerson het touw niet kan zien kunnen ze het spel niet doen. Klaas en Kees krijgen daarom een idee, ze willen een blindenstok voor Gerson maken, zodat Gerson ook alleen even kan wandelen als hij dat wil. het weer buiten veranderde, er kwam een dikke mist over het wiland, het werd benauwd, het begon te onweren en de schapen en geiten begonnen te mekkeren. Gerson wou toch graag zijn blindenstok uitproberen en wou graag alleen met Daan te lopen. Als Daan en Gerson bij het meertje zijn aangekomen, loopt Gerson het water in en hij komt niet meer boven. Gerson is verdronken. Hij wordt begraven op zijn favoriete plek: 'de begraafplaats'. Hij krijgt een mooie steen waarom staat: Altijd augustus
Altijd zon
Altijd in ons lege hart
De familie van Gerson had gekozen voor deze tekst omdat het gebeurde op 9 augustus, het was een warme dag met veel zon en omdat Gerson altijd een plek in hun hart houdt. aan het einde van het boek gaan Gerard, Klaas en Kees opzoek naar hun moeder in Italië.
Schrijvers informatie
Eigen mening
Voordat ik begon met het lezen van het boek had ik er een negatief beeld over. Het leek mij een saai boek en heel langdraderig. Toch heb ik besloten om het boek te gaan lezen. Toen ik begon met lezen vond ik het boek niet erg leuk. Maar hoe verder ik in het verhaal kwam hoe leuker ik het vond. Vooral nadat het ongeluk was gebeurt was ik benieuwd wat voor wending het verhaal kreeg. het verhaal bleef mij boeien tot aan het einde. Het mooiste deel van het boek vond ik het einde, waarin ze vertelden dat ze opzoek gingen naar hun moeder in Italië. Ik zou dit boek zeker aanraden aan mijn klasgenoten. Ik vind het meer een boek voor de meiden in mijn klas omdat er naar mijn idee veel over gevoel gesproken wordt en dat voor een groot deel de sferen van het boek beïnvloed.
verwerkingsopdracht: open opdracht
Als verwerkingsopdracht heb ik gekozen voor een vrije keuze opdracht. In het verhaal heeft Gerson geen afscheidsbrief achter gelaten. In deze opdracht wil ik de afscheidsbrief maken die Gerson voor zijn familie achter had kunnen laten.
lieve Papa, Klaas en Kees,
Wanneer jullie deze brief vinden en lezen zijn jullie er al achter gekomen dat ik dit leven niet lijden kon. Het idee dat ik nog jaren zou moeten leven zonder ook maar iets te kunnen zien benauwde mij. Van zoveel dingen in het leven zou ik niet meer kunnen genieten. Ik zou nooit de mogelijkheid hebben om ooit voor mijzelf te kunnen zorgen of überhaupt iets voor mijzelf te kunnen doen. Ik zou bij alles wat ik wou doen hulp nodig hebben, en dat is iets wat ik niet van jullie wil en kan vragen. Het voelt voor mij alsof het spel 'Zwart', nooit meer opgehouden is. Dat we het spel blijven spelen en doorgaan tot het einde, tot we ons doel hebben bereikt. Maar het probleem is dat we nooit een doel afgesproken hadden. Zo zag ik het leven en ik probeerde voor mijzelf wel een doel te vinden en het te bereiken. Maar jullie moeten begrijpen dat ik geen doel kon vinden en het dus onmogelijk was om dat te bereiken. Ik had het gevoel dat ik opgesloten zit in mijn eigen lichaam en dat gevoel was verschrikkelijk.
Maar papa ik wil dat je weet dat ik jou niets kwalijk neem. Dat wij tegen die auto botsten was een ongeluk, die veroorzaakt is door pech. Ik wil niet dat je, je schuldig gaat voelen over mijn dood. Ik wist gewoon niet hoe ik deze gebeurtenis om kon zetten in iets positiefs, en ik was klaar met het proberen.
En Klaas en Kees jullie moeten weten dat ik blij was met jullie als broers. Ook al had ik het gevoel dat ik de laatste weken van mijn leven in een spel leefde, ben ik blij en dankbaar dat ik het spel zo vaak met jullie heb mogen spelen.
Ik zal jullie allemaal heel erg gaan missen, en ik weet dat jullie mij ook zullen missen. Maar voordat ik voor altijd weg ga wil ik dat jullie weten dat ik heel veel van jullie hou en jullie niets kwalijk neem over hoe mijn leven is gelopen. Als jullie ooit nog de kans krijgen om mama te ontmoeten, zeggen jullie dan tegen haar dat ik ondanks alles altijd van haar gehouden heb? En geef Jan, Anna en Daan een dikke knuffel van mij.
Veel liefs,
Gerson
Gemaakt door: Fardau Jonkman
Klas: H4E
